Reeds in Visie Vlaanderen 2050, opgesteld door de vorige Vlaamse regering, werd opgeroepen tot de creatie van een robuust watersysteem.
Een robuust systeem moet tegen een stootje kunnen en valt niet bij de minste tegenkanting - of droogte - om. Robuuste systemen hebben redundantie en zijn niet afhankelijk van "just in time"-processen. Zij moeten ontworpen zijn om schokken van bepaalde grootte en frequentie op te vangen.
Een voorbeeld van een robuust systeem zou de kust- en landverdediging tegen natuurlijke overstromingen door rivier- of zeewater moeten zijn. Het houdt onder meer in dat er ruimte is voorzien om extra water te bufferen (gecontroleerde overstromingsgebieden) of dat dijken en duinen hoger en sterker zijn dan nodig om gewone winterstormen te doorstaan. Het betekent ook dat deze dijken, duinen en overstromingsgebieden het grootste gedeelte van het jaar, zelfs van hun bestaan, eigenlijk niet ten volle benut worden. Ze moeten er echter staan wanneer de storm toeslaat. Anders loopt de helft van Vlaanderen onder water.
Moeten ze elke storm weerstaan? Dat nu ook weer niet. Dat zou hen véél te groot en véél te duur maken. Vandaar het begrip 100-jarige storm of zelfs 1.000-jarige storm. Hoge waterstanden, specifieke stormcondities qua golfhoogte en zeespiegel die eens om de X jaar voorkomen en waarvoor ze ontworpen werden. Een robuust kustverdedigingssysteem is dus een evenwicht tussen de aanlegkosten en de kosten die de schade aan het hinterland met zich zou meebrengen.