Offshore Wind in Zuid-Korea: stand van zaken juni 2024

Op 31 mei 2024 heeft Zuid-Korea de draft van het 11de basisplan gepubliceerd. Dit plan voorziet in 14,3 GW offshore wind tegen 2030 en 40,7 GW windenergie tegen 2038. De verkiezingen van 2024 wijzen op een belangrijke shift naar hernieuwbare energie, met diverse strategieën om de toeleveringsketen te versterken.

Tijdens de veiling van 2023 werd een capaciteit van 1,431 GW aan offshore wind toegekend verdeeld over vier grote projecten:

1. Project Yeonggwang: 365 MW via  Vensys (Goldwind) turbines met een capaciteit van 5.7 MW
   (Myungwoon Industrial Development)
    
2. Project Sinan Uit: 396 MW via Vestas-turbines met een capaciteit van 15 MW
   (KOEN, Hanwha E&C, SK D&D)
    
3. Project Wando Geumil: 600 MW via Vestas-turbines met een capaciteit van 15 MW
   (KOEN, Yunglim Industry) 
    
4. Project Gochang: 70 MW via Mingyang-turbines met een capaciteit van 6,0 kW.
   (Dongchon Wind Power)

De veiling was gericht op biedprijzen, waarbij de plafondprijs vertrouwelijk werd gehouden om de kosten te verlagen.Bij twee projecten waren Chinese windturbinegeneratoren betrokken, wat aanleiding gaf tot bezorgdheid over de Chinese invloed in de Koreaanse offshore-windenergiesector. In januari 2024 waren er 83 offshore windprojecten met een EBL (Electric Business License) overeenkomend met 28 GW.

Op 10 april 2020 vonden er parlementsverklaringen plaats in Zuid-Korea. Ten gevolge van deze verkiezingen is de samenstelling van het parlement gewijzigd. Dit heeft ook een impact op het energiebeleid van het land.

• De Democratische Partij (DP) pleit voor Plan 3540. Dit ambitieuze plan streeft naar 40% hernieuwbare energie in 2035, en benadrukt de snelle inzet van offshore windenergie en het ondersteunen van RE100. 
• De People Power Party (PPP) richt zich op een evenwichtige energiemix, inclusief kernenergie en hernieuwbare energiebronnen, hervormingen van de regelgeving en een leidinggevende rol binnen de waterstofeconomie.

Op 31 mei werd de draft van het 11de basisplan voor elektriciteitsvoorziening bekendgemaakt. Dit plan beschrijft de langetermijnstrategie van Zuid-Korea op vlak van elektriciteitsvoorziening. Daarbij heeft men volgende doelen voor ogen:

• 72 GW aan zonne- en windenergie tegen 2030; en
• 120 GW aan hernieuwbare energie tegen 2038 (waarvan 40,7 GW aan windenergie en 74,8 GW aan zonne-energie).

Het plan voorziet ook in de bouw van drie nieuwe kerncentrales en één kleine modulaire reactor (SMR) met als doel 70% koolstofvrije energieopwekking te bereiken in 2038.

Om vertragingen bij vergunningen, een afnemend draagvlak bij de burger en netverzadiging aan te pakken, heeft het Ministerie van Handel, Industrie en Energie (MOTIE) op 16 mei 2024 een alomvattende strategie gepubliceerd. Deze strategie heeft als doel jaarlijks 6 extra GW aan hernieuwbare energie te realiseren en op die manier de gehele offshore windsector te versterken.

Het plan richt zich op productie, installatie en financiering, en het aanpassen van de markt voor hernieuwbare energie om aan de stijgende vraag te voldoen. Daarnaast voorziet het in het bouwen van de noodzakelijke infrastructuur, zoals havens en schepen, en het opzetten van een robuust financieel ondersteuningssysteem. Voor dit plan wordt 1,2 biljoen won vrijgemaakt in 2024 en 9 biljoen won tegen 2030.

Om de binnenlandse toeleveringsketen voor offshore-windenergie te versterken, omvat de voorgestelde strategie onder meer inspanningen om de concurrentiekracht in de offshore windenergiesector te verhogen en het evaluatiesysteem voor veilingen te verbeteren. Dit omvat onder andere technologieoverdracht en het scheppen van banen, in plaats van het implementeren van expliciete lokale inhoudsvereisten. 

Deze aanpak is bedoeld om de concurrerende prijzen van Chinese windturbines tegen te gaan, die momenteel 30% goedkoper zijn, waardoor het moeilijk wordt om uitsluitend op prijs te concurreren. In juli 2024 zal een routekaart met biedvolumes, timing en evaluatiecriteria worden aangekondigd.

De Special Offshore Wind Act en de Special Act on the Expansion of the Power Grid  zullen naar verwachting opnieuw ingediend worden tijdens de 22e Nationale Vergadering. Beide wetten breiden de rol van de overheid uit, wat nodig is om de vergunningsprocedures te stroomlijnen en de noodzakelijke netuitbreiding te realiseren. Goedkeuring van beide wetten is nodig om de doelstelling van 14,3 GW offshore-windenergie tegen 2030 te versnellen.

Deze week gaat ook de Special Act on Promotion of Distributed Energy van kracht. Deze bijzondere wet is bedoeld om de ontwikkeling van de binnenlandse economie te ondersteunen door gedistribueerde energie te activeren via het gebruik van nieuwe technologieën en een stabielere vraag naar en aanbod van energie te realiseren.

De Distributed Energy Act maakt het noodzakelijk om een effectbeoordeling van het elektriciteitsnet door te voeren om ervoor te zorgen dat nieuw en toegenomen elektriciteitsverbruik geen negatieve invloed heeft op de stabiliteit en betrouwbaarheid van het elektriciteitsnet. Deze maatregel is van cruciaal belang voor het behoud van een robuuste en efficiënte energie-infrastructuur. Dit is in het bijzonder belangrijk nu steeds meer gedistribueerde energiebronnen worden geïntegreerd. 

Over het geheel genomen is de verplichte installatie van gedistribueerde energiesystemen onder de Distributed Energy Act een belangrijke stap in de richting van een duurzamere en veerkrachtigere energie-infrastructuur in Zuid-Korea.