Technologieën om plastic zwerfvuil op de zeebodem te monitoren

De toenemende hoeveelheid plastic in de wereldzeeën heeft de afgelopen decennia bezorgdheid gewekt over de mogelijke gevolgen voor het mariene milieu, mariene organismen en de menselijke gezondheid. Dit heeft ertoe geleid dat zwerfvuil op zee, en in het bijzonder plastic zwerfvuil, hoog op de politieke agenda staat. 

Een groot deel van dit plastic zinkt naar de bodem, waardoor het monitoren en kwantificeren van zwerfvuil op de zeebodem noodzakelijk is. De monitoring van zwerfvuil in mariene milieus is een fundamenteel onderdeel van milieurapportage en ecologische risicobeoordelingen, die idealiter gebaseerd zijn op reële omstandigheden. 

Aangezien de huidige monitoringstechnieken hun beperkingen hebben, gaan wetenschappers op zoek naar nieuwe en innovatieve manieren om plastic zwerfvuil op de zeebodem en in de onderste laag van de waterkolom te detecteren en te kwantificeren. Aan de hand van een literatuurstudie werden een aantal technologieën geïdentificieerd die daarvoor in aanmerking komen. 

De geselecteerde technologieën kan je in de afbeelding hieronder zien. De algemene conclusie daarbij was dat de meeste technologieën nog verder ontwikkeld moeten worden voordat ze effectief kunnen worden ingezet in een mariene omgeving en resultaten kunnen opleveren die vergelijkbaar zijn met de bestaande monitoringsprogramma's.

Tijdens de literatuurstudie kwamen de onderzoekers tot de volgende bevindingen:

• Sonarsystemen (bv. 2D imaging sonars) en optische detectiesystemen (bv. camera's) zijn het verste gevorderd voor in situ detectie van meso- en macroplastic. 
• Synthetic Aperture Sonars (SAS) hebben vooral potentieel voor de detectie van plastic op de zeebodem;
• Spectral imaging en capacitance systemen ogen veelbelovend op een proof-of-concept niveau, maar zijn momenteel nog niet gevalideerd in een operationele omgeving;
• Voor technologieën gericht op micro- en mesoplastics is verder onderzoek dringend nodig. 

Detectiemethoden zijn bovendien regio-specifiek wat betreft toepasbaarheid. Daarom is er een keuzehulptool ontwikkeld om de meest geschikte methode voor verschillende scenario's te bepalen. 

De verzamelde informatie, in combinatie met de voorgestelde keuzehulp, kan nuttig zijn bij het identificeren van het optimale ontwerp van monitoringsystemen voor zwerfvuil op de zeebodem. Er is echter nog nood aan een vergelijking tussen de verschillende technologieën om te verzekeren dat de resulterende monitoringgegevens geschikt zijn voor het beoogde doel en voldoende vergelijkbaar zijn tussen verschillende studies en analyses. 

De hogerop vermelde technologieën, alleen of in combinatie, hebben het potentieel om bij te dragen aan de totstandkoming van betrouwbaardere wereldwijde milieu-indicatoren en monitoringprogramma's voor plasticvervuiling.  De relevante instanties moeten dan ook een stappenplan ontwikkelen voor de harmonisatie, validatie, goedkeuring en invoering van deze technologieën in officiële monitoringprogramma's.