Terugblik op een geslaagde Blue Sessions day

Vandaag behoren Vlaamse bedrijven tot de wereldtop wat de ontwikkeling en bouwen van windparken betreft dankzij het pionierswerk dat ze tijdens de beginjaren van windenergie verricht hebben. Als we in de toekomst deze positie willen behouden, moeten we nog meer inzetten op innovatie en onze expertise in natuur-inclusief bouwen versterken.

Aan het begin van de sessie stonden we eerst even stil bij wat natuur-inclusief bouwen (Engels: nature inclusive design of NID) precies is. Uit de interactieve discussie bleek dat dit een heel dynamisch gegeven is. Op waterbouwkundig en technisch vlak is er op heden al heel wat mogelijk, maar feit is wel dat natuurherstel erg duur blijft. 

Vanuit het perspectief van de industrie is er niet alleen een nood aan incentives om NID-oplossingen in de praktijk te brengen, maar moet de overheid ook duidelijke doelstellingen en ambities formuleren, bijvoorbeeld op het vlak van oesterriffen. Verder is er een rol voor kennisinstellingen weggelegd om kennis over de netto positieve impact van NID op te bouwen.

Alle aanwezigen gaan ervan uit dat NID geen hype is, maar een definitieve trend. Daarom neemt De Blauwe Cluster het initiatief om een whitepaper te schrijven over hoe we NID kunnen verankeren in het designproces en misschien ook wel in de bedrijfsfilosofie en zo tot een effectieve uitvoering van NID kunnen komen.

Tijdens een interactieve workshop gingen we dieper in op de noden van de scheepvaart en bekeken we hoe slimme toepassingen daar een antwoord op kunnen bieden. De smart shipping-roadmap van De Blauwe Cluster vermeldt in dit verband de implementatie van datacommunicatie, IoT, big data management, artificiële intelligentie, block chain technologie, enz., alsook de ontwikkeling van autonome vaartuigen. 

De centrale vraag die we ons daarbij stelden was: ‘Hoe kan Vlaanderen een leidinggevende rol vervullen in smart en autonomous shipping?’.  Met smart en autonomous shipping verwijzen we naar geavanceerde, gedigitaliseerde en autonome maritieme/nautische activiteiten in havens en offshore. We formuleerden daarbij 6 domeinen waarmee we aan de slag gingen.

De grootste uitdagingen op korte termijn liggen op technologisch vlak (data en netwerken). Het opzetten van activiteiten rond datasharing, (gedeelde) standaarden, cyber security en connectiviteit is blijkbaar een belangrijk actiepunt. Ook de specifieke sensortechnologie die nodig is om tot een autonome scheepvaart te komen, is van wezenlijk belang .

We sloten de sessie af met een keynote van Jean-Baptiste Merveille (FOD Mobiliteit, DG Scheepvaart), die dieper inging op het regelgevend kader rond autonoom varen.

Na een toelichting van de problematiek van plastics in oceaanvervuiling stonden we stil bij de vraag waarom bedrijven en organisaties plastic verwijderen terwijl er van een uitgebreide regelgeving geen sprake is en de opportuniteiten voor een business case klein lijken. 

Het is momenteel onduidelijk wie er verantwoordelijk is voor het plastic dat in rivieren en kanalen belandt. Verder blijven de variabiliteit in grootte en samenstelling  en de degradatie en ‘vervuiling’ van de te behandelen stof knelpunten die de economische valorisatie van verwerking bemoeilijken. 

Dr. Gert Everaert stak van wal met de toelichting van het Pluxin project en enkele eerste resultaten. Ilse Christiaens bevestigde de knelpunten vanuit haar ervaring met het verwerken van plastics en lichtte enkele start-upprojecten toe. 

Niko Fierens en Boudewijn Decrop verduidelijkten de opzet en status van het DeMARC project, waar een wetenschappelijk onderbouwde marine en river cleaner geambieerd wordt. Tot slot lichtte Pieter Van Bouwel de bedoeling en projectstatus van de PoAB toe om in 2023 te starten met geautomatiseerde drijfvuildetectie en  operationele drones.

We eindigden de sessie met een workshop opgezet door An Cosaert, die via de zeshoedenmethode (6 denkhoeden van De Bono) het respectievelijke professionele belang voor elke deelnemer van de verschillende sustainable development goals met betrekking tot plastic trachtte te identificeren. Op die manier ontstaan (on-)verwachte cross-overs die een bepaalde belangrijkheid, en dus opportuniteit voor een eventueel businessmodel kunnen aangeven.

Goals die terugkeerden waren “clean water and sanitation”, “clean energy”, “responsible consumption” en “life underwater”. Algemeen werd herhaaldelijk aangegeven dat het een zeer complex probleem blijft en dat een duidelijke regelgeving zich opdringt, de welke kan bijdragen als stimulans tot het creëren van innovatieve oplossingen voor verwijdering en verwerking, die tevens economisch rendabel zijn.